Als het om eerste levensbehoeften zoals voetbal gaat, doen wij Europeanen meestal niet zo moeilijk. Maar bij een luxeproduct als vloeibaar gas moeten de Qatarezen opeens aan en in onze opvattingen over milieu en mensenrechten geloven, en dat verdommen ze. Zulke grootheden staan in de Golfstaatjes immers niet bijster hoog op de agenda, zoals u al sedert 2022 wist. 

Dus inbinden of opzouten was de kerstboodschap die de verantwoordelijke minister, al dan niet toevallig ook CEO van het staatsoliebedrijf, de EU meegaf. Het kan nog weleens op een koude douche uitdraaien, want de Z dreigt momenteel de laatste gaskraan af te knijpen die zijn boze bovenbuurman met onze buitenposten in het voormalige Oostblok verbindt.

Die ophef over die mesjogge Saoediër die met z’n huurauto een stel argeloze kerstmarktbezoekers naar de ic of het hiernamaals kegelde, voorspelt evenmin veel goeds. Als het nou een volbloedjihadist betrof die na gedane zaken al dan niet postuum door IS ingelijfd was, had ik die AfD-demonstraties voor een immigratiestop nog wel enigszins kunnen plaatsen. Maar de man had zich nota bene fan verklaard van AfD. En van onze Geert en Trumps rechterhand Elon, voor zover mij bekend niet de populairste jongensnamen in Teheran en Kaboel.

 

Politieke munt

Als dat bij een eenmalige aangelegenheid was gebleven, alla (zonder h). Deze meneer, aan wie duidelijk de nodige steekjes loszitten, schreeuwt echter al dik een decennium van de daken dat-ie niks van de islam moet hebben. En dat Duitsland eigenlijk de grenzen zou moeten sluiten voor vluchtelingen uit die contreien. Behalve voor vluchtelingen zoals hij.

Dus als AfD er op miraculeuze wijze in slaagt om toch politieke munt te slaan uit deze aanslag, dan zijn we nog verder heen dan ik al vreesde. Nog daargelaten of het überhaupt pas geeft om goede sier te maken met dergelijke gruweldaden. Laat staan om hele bevolkingsgroepen in het kielzog van een doorgedraaide eenling in de beklaagdenbank te schuiven. Zulke eenlingen hebben we ook van eigen bodem (denk Breivik). En niet zelden gaan die veel effectiever te werk. 

Laat meneer Musk, als-ie tijd overhoudt tussen het volplempen van z’n eigen asociale medium met liefdesbetuigingen, zich vooralsnog maar bekreunen om die eveneens knettergestoorde Guatemalaan die in de New Yorkse metro een willekeurige vrouw in brand had gestoken. Misschien bespaart-ie in z’n nieuwe functie genoeg geld om aan de zuidgrens een extra muurtje te metselen.

 

Mentale spagaatjes

Ikzelf heb bijwijlen een dagtaak aan vruchteloze discussies met de met uitsterven bedreigde woke dodo’s binnen mijn eveneens met de dag verder uitdunnende kennissenkring. Dan gaat het veelal om de geforceerde mentale spagaatjes indien de heilige overtuiging van de ene troetelminderheid met het bestaansrecht van de andere botst. Of om de scholastieke spitsvondigheden die in stelling worden gebracht teneinde te beargumenteren waarom een ama wél willekeurige vrouwen in de kont mag knijpen en andere mannen niet. In mijn optiek pure discriminatie.

In zulke gevallen verklaar ik mij steevast solidair met de slachtoffers. Wanneer een groep leernichten uit de hoofdstedelijke gayscene losgaat op nieuwe Nederlanders in Amsterdam-West, ben ik óók mocro, dat u het weet. Maar bij mijn beste weten komt zoiets weinig voor. In elk geval minder dan het omgekeerde scenario. Maar dat impliceert geenszins dat ik elke Nedermarokkaan als een homohater viseer en andersom. 

Dat ik tegen een boerkaban ben, heb ik ook al eerder betoogd. Wat niet wegneemt dat ik een boerka stiekem niet vind kunnen. Hier niet en eigenlijk ook niet in de islamitische wereld. Domweg omdat het, net als vrouwenbesnijdenis, een randverschijnsel is dat op de salafistische golf meelift op gezag van een stelletje bekrompen fallocraten. Dat er ook vrouwen zijn die zich eigener beweging in zo’n eenpersoons-koepelgevangenis opsluiten, hoort u mij niet tegenspreken. Sterker nog: ik ben mij ervan bewust dat een aanzienlijk deel van de treitertentbewoonsters in deze contreien bekeerlinges betreft. Die in hun persoonlijke zoektocht naar de ultieme vernedering kennelijk waren uitgekeken op het westerse repertoire aan tepelklemmen, kelderbox-erotiek en verkrachtingsfantasieën.

Persoonlijk vind ik het vreselijk, net als de fatbikes, de smartphones, de hipsterknotjes en de tattoos per strekkende meter. Maar aangezien ik geen politicus ben, voel ik me niet geroepen om anderen hun vertier te ontzeggen zonder dwingende noodzaak. En zeker niet om de draagster bij haar kladden te grijpen en aan de autoriteiten over te leveren. Dat wordt me allemaal té NSB.

 

Twee kanten

Het is mijn stelligste overtuiging dat geloof niet in je hoofddoek of keppeltje zit, maar daaronder. Maar als mensen zich meer senang voelen met dan zonder, is dat in principe hun zaak. Hoe dan ook niet de mijne. Als je het ene ‘geloofsartikel’ wilt verbieden maar het andere niet, discrimineer je. Evenzo als moslims voortaan niet langer ritueel mogen slachten, maar joden wél. Of als je een kerk in je wijk tolereert, of desnoods een synagoge, maar onder geen voorwaarde een moskee.

Wie tegenwerpt dat religieuze minderheden hier weinig te klagen hebben vergeleken met de situatie in talloze moslimlanden, heeft het grootste gelijk van de wereld. En dat de vrome beloftes in Syrië standhouden, geloof ik ook pas zodra ik het zie. Dat is de meerwaarde én meerprijs van onze vrijheid. Op wat ze elders doen, hebben we weinig grip en dan nog … Getuige eerst Qatar en nu Saoedi-Arabië, waar het aantal executies een nieuw hoogtepunt heeft bereikt. Of dieptepunt, beter gezegd.

Tolerantie dient van twee kanten te komen, natuurlijk. Elke moslim (of jood of orthodoxe christen) moet hier vrij zijn om diens geloof te belijden. Dat impliceert echter niet dat alles zomaar mag, want de wet geldt voor iedereen. En die wordt geacht geen onderscheid, positief dan wel negatief, te maken. Zolang niet aannemelijk is dat je specifiek wordt benadeeld, heb je bij de rechter geen poot om op te staan. 

 

Hand in hand

Dat hier homo’s hand in hand en vrouwen in korte rokjes rondlopen, alcohol wordt gedronken, abortussen plaatsvinden en ga maar zo door, hoef je niet leuk of zelfs maar oké te vinden. En er wordt allerminst van je verwacht dat je in een roze djellaba of nikab vanaf de wal ‘YMCA’ meeblèrt tijdens de Canal Parade. Maar je accepteert het wél. Net als die homo’s en kortgerokte vrouwen jou en je eigenaardigheden accepteren. En je gaat onder geen beding koppensnellen, concertzalen opblazen of cartoonisten afknallen. Anders is hier geen plaats voor jou, zoals de voormalige Rotterdamse burgemeester na de moord op Theo van Gogh reeds beklemtoonde. Voor de meeste Nederlandse moslims zal dit geen struikelblok zijn. 

Is het u btw opgevallen dat steeds meer moslimmeiden een kledingstijl omarmen die je onder hun streng christelijke leeftijdsgenoten in de Biblebelt zelden zult tegenkomen? De glosslima’s, noem ik ze graag. Je kunt dat vanonder je tulband als verfoeilijke verwesterlijking zien, en door een donkere PVV-bril als camouflage of misleiding. Of juist als een teken van integratie en uiting van emancipatie. Als dubbel fout of helemaal goed. Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat m’n theeglas halfvol is. Maar Geert en zijn kortzichtige kornuiten zien alleen maar de hoofddoekjes. 

Nog even over die idioot op de kerstmarkt in Maagdenburg. Ditmaal kwam het projectiel naar alle waarschijnlijkheid van rechts. Maar als je van rechts komt, heb je niet altijd voorrang. En zeker niet per definitie gelijk. Zalige kerst, en doe een beetje zuinig met gas.