Omdat ik Elon nog ken uit de tijd dat-ie als gelukszoekende migrant aan de deur met energiecontracten leurde (een missie waarvan de profetische lading me indertijd ontging), en we allebei flink in onze portemonnee zijn geraakt door de laatste lichting oekazes van z’n meester, hebben we een dealtje gesloten om onze geslonken spaarvarkentjes te spekken. Nou ja, varkentjes … het zijne is een maatje groter dan het mijne. U mag best weten dat ik sinds kort zijn vaste tekstschrijver ben. Hij had het eerst met z’n eigen chatbot geprobeerd, maar het resultaat mocht geen naam hebben. Het getier en gezever was niet van de lucht.

Onze strategie is de weggelopen klant weer te paaien. Best ingewikkeld, nu de merknaam Tesla vooral ongewenste associaties met stuiptrekkingen in de rechtervoorpoot oproept. Dus die naam en het gedateerde icoontje, die allebei aan een sciencefictionfilm uit de bloeitijd van Paul Verhoeven ontleend lijken, krijgen een restyling. Over het nieuwe label hoefde ik niet lang na te denken: AiD. Dat staat voor Automobile incognito Deluxe. Dat je er met een beetje kwade wil ook Asshole in Disguise of America in Decline van zou kunnen maken, heb ik voor de goede vrede maar niet verklapt.

De benamingen voor de verschillende modellen waren wat lastiger. Al bekt bijna alles lekkerder dan zo’n klinisch ‘Model Y’ … Een ludieke hommage aan de Amerikaanse auto-industrie leek me wel aardig, gekoppeld aan een eerbetoon aan de maker van dit moois. Want net als z’n nieuwe werkgever is Elon een ietsiepietsie ijdel. Vanuit dat basisprincipe ontsproten al snel typeaanduidingen aan mijn pen als Yerk, Firenerd, Madmobile en Bummer. Het design en de onderhuidse techniek laten we, net als ander denkwerk, over aan AI. Alle belastingen en garanties zijn vanzelfsprekend voor rekening van de importeur.

 

Zerosumfilosofie

Genoeg gekkigheid. Qua absurdisme valt sowieso moeilijk tegen Trump en z’n slippendragers op te boksen. Dat Trump zulke goeie maatjes met Poetin is dat-ie ‘m zelfs z’n quotum invoerrechten kwijtscheldt, heeft een goede reden. Beide heren lijken als twee druppels water op elkaar, postuur en hersenvolume daargelaten. Allebei zijn ze aanhangers van de zerosumfilosofie, die er in grote lijnen op neerkomt dat niet zoiets als wederzijds voordeel bestaat. Jouw winst is automatisch mijn verlies, handel is diefstal en offshoring zelfmoord. 

Vandaar die obsessie met een tekort op de handelsbalans. Waarbij de armste landen, die simpelweg weinig te besteden hebben om op Fifth Avenue te gaan shoppen, het hardst worden getroffen. Het wil er bij die domme dikkop niet in dat zijn landgenoten goedkope onderdelen in Verweggistan halen teneinde het eindproduct met verdubbelde winst in het rijke Westen te verkopen. Zo bezien kan een eventuele grondstoffendeal Oekraïne nog lelijk opbreken.

Net als Poetin heeft Trump uitsluitend boodschap aan één universeel recht. Namelijk dat van de sterkste. Dus chanteert hij er lustig op los om z’n zin door te drijven en speelt hij zijn medestanders tegen elkaar uit. En als dat niet afdoende blijkt, schaalt hij naadloos op naar dreiging met bruut geweld. In dat opzicht ligt Groenland niet eens zo heel ver verwijderd van de Donbas. 

 

Beschermingsgeld

De enige manier om een bully in het gareel te dwingen, is een uitbrander van een buddy die een klas hoger zit en een kop groter is. Als beide partijen aan elkaar gewaagd zijn, en jouw bondgenoot blijkt bovendien een onbetrouwbare en onnozele lafaard, houdt het op. En al helemaal als de bemiddelaar, die ik voor het gemak geheel at random Mark heb gedoopt, de deserteur bij verstek vertelt dat-ie een kranige kerel is. En dat we maar wat graag ons beschermingsgeld in de vorm van een bijdrage aan diens sportschoolabonnement verdubbelen. Rot toch op, zeg! Mark had bij wijze van spreken nog beter Donalds loopjongen kunnen gijzelen. Dat is, in tegenstelling tot Marks steenkolenengels, tenminste taal die ze aan gene zijde verstaan.

Heel bemoedigend dat EUrsula, die kennelijk uit minder kneedbaar hout is gesneden dan de NAVO-vaandeldrager, zelf met de halters in de weer wil. Maar oog om oog, tand om tand leidt bij een handelsoorlog tot een neerwaartse spiraal die alleen maar verliezers kent. Zoals direct bleek toen de Chinezen voortvarend de handschoen opnamen met een salvo represaillemaatregelen. Zowat het enige wat niet in waarde kelderde, was de goudvoorraad in Fort Knox. Of de boodschap binnenkomt te bestemder plaatse? Ik vrees dat het op een wedstrijdje trefbal uitdraait.

Het lijkt me verstandiger om de Amerikanen eerst de gelegenheid te geven om de gevolgen van hun duimschroevenoffensief aan den lijve te ondervinden. En er dan subtiel op te wijzen dat het effectieve importtarief op Amerikaanse producten gemiddeld een schamele drie procent bedraagt. Maar dat we natuurlijk best willen kijken of daar nog een beetje af kan. Only for you, my very special friend … Vooral dat laatste zal het hem doen bij Trump, die graag de hoofdprijs aftikt op voorwaarde dat je ‘m wijsmaakt dat het een exclusieve aanbieding betreft.

 

Andere hoek

Kissinger heeft ooit betoogd dat Amerika geen vrienden of vijanden heeft, alleen belangen. Maar die had tenminste nog hersens, iets wat van de huidige garde godsonmogelijk kan worden gezegd. In Washington regeert de grootheidswaan van de dag, getuige Rubio’s bliksembezoek aan Brussel. Na afloop had de minister alleen tijd voor het Amerikaanse journaille. Geen beter bewijs dat de VS ons als een derdewereldcontinent beschouwt.

Aan de ruggengraatloze Mark had Rubio een makkie. Hoe Europa de gevraagde extra investeringen in defensie moet ophoesten nu de VS een handelsoorlog tegen de eigen bondgenoten heeft ontketend, mag Europa zelf uitvogelen. Z’n gedachten verwijlden ongetwijfeld bij de sociale zekerheid, die Mark al eerder had aangedragen als grabbelton. Laat-ie eerst maar uit eigen zak die tien miljard bijpassen die de hersteloperatie toeslagen kost, dán praten we verder.

Wél peuterde Rutte de verzekering los dat Amerika de NAVO nog steeds voor de volle honderd procent steunt. Plus dat Rusland de grootste bedreiging blijft voor de wereldvrede, niet China, en dat Poetin niet bepaald meewerkt inzake Oekraïne. Dat is inderdaad nieuws. Een week of wat geleden leek de wind uit een heel andere hoek te waaien.

 

Lemmingenrace

Over de beurskrach maakt Trumps afgezant zich weinig zorgen. De markt moet nog wennen aan ‘een nieuwe mondiale orde’. Die orde heet in mijn woordenboek anarchie. Als u zegt dat dit verdacht veel lijkt op het eerdergenoemde recht van de sterkste, hoort u mij dat niet tegenspreken.

Als je al je geld in beveiliging steekt, blijft weinig over wat het beschermen waard is. Door z’n onbekookte plannen en volslagen onvoorspelbaarheid heeft Trump een lemmingenrace naar de afgrond in gang gezet. Wat vandaag zus is, kan morgen weer zo zijn. Met zulke vrienden heb je geen vijanden nodig. De enige hoop voor Amerika én de rest van de wereld is dat die imbeciel het veld ruimt. Liever vandaag dan morgen.

Gelukkig zijn muizen niet voor één gat te vangen. Ik ben er inmiddels in geslaagd om mijn ‘born in the U.S.A.’ papegaai, die ik heb overgenomen van een non-binaire expat die inderhaast Florida was ontvlucht, het Amerikaanse staatsburgerschap te bezorgen. Met een beetje geluk lukt het eveneens om ‘m voor de eerstvolgende presidentsverkiezingen te kandideren. Hij is bijna even bedaagd als Trump, maar een stuk slimmer en welbespraakter. Hij is zindelijk en ziet er - niet onbelangrijk bij een televisiedebat - oneindig veel presentabeler uit. En de toverformule ‘America First’ kent-ie op z’n duimpje. Dat hij uit een heel ander vaatje gaat tappen zodra hij eenmaal op stok zit in het Witte Huis, merkt iedereen pas als het kwaad al geschied is. L’histoire se répète.