Als beroepsbetweter word je soms op je wenken bediend. Zelfs als je geen Bas Heijne heet, die van de NRC om de dag carte blanche krijgt om twee krantenpagina’s vol te kakelen. In diezelfde NRC verscheen afgelopen week een samenvatting van de bevindingen van een tweetal studies naar de effectiviteit van maatregelen om een pandemie te bestrijden. De conclusies spreken, dunkt me, voor zich. Bron- en contactonderzoek helpt bij een massale uitbraak nauwelijks, behalve als bron van neveninkomsten voor bijschnabbelende GGD-medewerkers. Avondklokken zijn ook al niet het verhoopte wondermiddel, met als vervelende bijkomstigheid dat politieagenten het risico lopen om tijdens de handhaving te worden besmet. Goede voorlichting daarentegen loont, zodat je de burger ook wat minder als staatsbezit hoeft te behandelen, terwijl de meerwaarde van mondkapjes nog altijd voor discussie vatbaar blijkt.
Wat lockdowns betreft, is het rendement van een sluiting van horecagelegenheden en sportscholen het grootst. Het levert - ik citeer - ‘nauwelijks extra effect’ op wanneer ook boekhandels (die als veelzeggend voorbeeld worden aangevoerd) en dergelijke de deuren moeten sluiten. Was ik nooit op gekomen ... Verder, hoe rot het ook is, zijn scholen een geduchte besmettingshaard. Ik voel wel wat voor het idee om de spes patriae naderhand in natura voor het gederfde onderwijs te compenseren - iets wat een vriendin die vroeger zelf in deze sector werkzaam was geweest, al veel eerder suggereerde. Maar de benodigde paar miljard pompt Rutte BV waarschijnlijk ouder gewoonte liever in Shell en de KLM. Tot slot geldt in het algemeen dat maatregelen meer effect sorteren wanneer je ze al in een vroeg stadium neemt. Niet wanneer het feitelijk al te laat is.
Risicofactor nummer één zijn grootschalige bijeenkomsten. En dan vermoedelijk met name bijeenkomsten die binnenskamers plaatsvinden. Daar valt dus ook de grootste winst te behalen. En wat doen Rutte en z’n gereformeerde kameraadjes ...? Alle evenementen afgelasten, theaters dicht, bioscopen dicht, en in één moeite door ook maar alle dierentuinen en musea dicht. Maar kerken alleen op vrijwillige basis, want die zijn in dit kapotgepolderde kikkerlandje heilig. En dus houdt het hele kabinet vroom de kaken op elkaar wanneer de Biblebelt zich binnen de kortste keren als coronaluilekkerland ontpopt.
Het voorgaande bewijst maar weer eens dat religie meer kapotmaakt dan je lief is. In dezelfde NRC bazuint ChristenUnie-voorman Segers trots rond dat zijn partij hoogstpersoonlijk de voltooidlevenwet heeft geblokkeerd met het dreigement om uit het kabinet te stappen. Triest, dit staaltje chantage, alleen al omdat ik Jetten zo graag dat éne succesje had gegund. Het is, volgens diezelfde ChristenUnie, immers letterlijk uit den boze dat iemand voor zichzelf besluit dat het welletjes is geweest. Een dergelijke beslissing dient overgelaten te worden aan de luimen van de God van polio en corona en z’n koppensnellende neef uit het Midden-Oosten. Op de kandidatenlijst van deze partij verder nog een hysterische mevrouw die tussen haar krokodillentranen door een kruistocht tegen coffeeshops bepleit, en last but not least closet-homohater Arie. Fijn dat figuren van dit kaliber zo feilloos weten wat goed voor je is, en niet aarzelen om je ongevraagd hun Absolute Waarheid door de afgeknepen strot te persen.
Even dacht ik onlangs dat ze, in het voetspoor van de EO, bij die padvindersclub op gereformeerde grondslag het licht hadden gezien, toen ze voorstelden om de pil weer op te nemen in het basispakket. Dat dit als verkapte antiabortusmaatregel is bedoeld, boeit me eigenlijk niet zo. Voorkomen is bij
abortus áltijd beter dan genezen. Bovendien pikken potentiële verkrachtingsslachtoffers ook een kruimeltje genadebrood mee van deze goedgeefsheid. Want als het aan rechtervleugelverdediger Kees van der Staaij van de geestverwante SGP ligt, is zelfs verkrachting geen legitieme grond voor abortus. In het wijwaterverslaafde Polen zijn ze gvd nog rekkelijker op dat punt. Kees had echter geopenbaard gekregen dat vrouwen überhaupt niet zwanger kunnen worden door een verkrachting, en bazelde daarbij iets over een kraantje. Persoonlijk sluit ik niet uit dat Kees, bij ontstentenis van noemenswaardige voorlichting tijdens zijn vlegeljaren, op een niet nader te specificeren moment heeft ontdekt dat vrouwen via een ander kanaal plassen dan mannen. En daar zou hij dan vervolgens dat kraantje uit hebben gedistilleerd. Het klinkt allemaal te mesjogge voor woorden. Maar bij de SGP slenteren ze, als de Geest des Heeren over ze vaardig is, blootsvoets het IJsselmeer over met een Statenvertaling op zak en een kruik oude klare in het vooronder.
De teneur blijft natuurlijk dat in de visie van Kees een vrouw die zwanger wordt, blijkbaar niet is verkracht. Waarmee de SGP zich impliciet solidair verklaart met de Taliban en aanverwante herensociëteiten, en Kees meteen een nieuwe variant lanceert op het aloude korterokjesargument. Dit laatste vormt, tussen haakjes, ook de verklaring waarom de enkellange rok in Hardinxveld-Giessendam onverminderd de rigueur is wanneer de zwarte kraaien dood van het dak vallen. Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn, met zulke mannen in je nabijheid ...
Mafkees van der Staaij, aldus GroenLinks, zit nog altijd in de Kamer en niet in een inrichting. Gynaecologen willen nog niet helemaal aan zijn doctrine. Maar dat wordt ongetwijfeld anders wanneer het Koningskoppel Segers/Van der Staaij het nóg meer voor het zeggen krijgt in Den Haag. Lees Atwood, en u weet waaraan u begint wanneer u het stemhokje binnenstapt onder het neuriën van ‘De Heer is mijn Herder’.
Tot zover de pil uit eigen doos. Ondertussen deed Clown des Vaderlands Hugo de Jonge ook weer een duit in het collectezakje met z’n ondoordachte sneer dat hij hoopt dat het vaccin ook helpt tegen ‘alle negativiteit’. Als die veronderstelling voor de verandering ergens op gebaseerd is, zou ik toch maar eens serieus werk maken van dat vaccinatieprogramma, vader. Zelfs Bulgarije heeft Urkmenistan naar verluidt weer ingehaald.
In Engeland liepen ze aanvankelijk ook te treuzelen. Tot de ostentatief handjes schuddende premier Boris the Beer Barrel zélf in het ziekenhuis terechtkwam, en corona opeens hoog op de politieke agenda belandde. Inmiddels hebben daar ruim tien miljoen mensen hun eerste prik gekregen. In Nederland komt de 500.000 op het moment van schrijven stapvoets in het vizier.
En dan nóg zijn ze in Engeland uiterst voorzichtig. Want zelfs op het uit de EU losgebikte eiland krijgen ze de grens niet potdicht, en die nieuwe varianten kunnen voorlopig flink roet in het eten gooien. In Nederland natuurlijk óók, maar dat weten we niet precies omdat we dit niet stelselmatig hebben bijgehouden. Weer zo’n typisch gevalletje penny wise, pound foolish. In de tussentijd blijft Schiphol open voor passagiersverkeer, en een quarantaineplicht voor reizigers laat nog steeds op zich wachten. En hebben wij geen lockdown light meer, en zeker geen ‘slimme lockdown’ (hulde, Tom Lanoye!), maar een lockdown à la carte.
Onlangs is aan gene zijde van het Kanaal oorlogsveteraan Tom Moore overleden. De voormalige legerkapitein uit de Tweede Wereldoorlog had zich ten doel gesteld om in de aanloop naar zijn honderdste verjaardag duizend pond op te halen voor de gezondheidszorg, door achter zijn rollator rondjes te lopen door zijn tuin. Uiteindelijk bracht dat ruim dertig miljoen in het kassalaatje. Op zijn honderdste verjaardag stroomden de felicitatiekaarten met containers tegelijk binnen, en een paar Spitfires vlogen een ererondje boven zijn huis. Tevens werd hij door de koningin, ook de jongste niet meer, eigenhandig tot ridder geslagen. Hij bleef er nuchter en bescheiden onder. ‘Ik hoop maar dat ze niet te hard slaat’, merkte hij met karakteristieke zelfspot op.
En toen kreeg dat gvd virus hem dan toch te pakken. Niet omdat er geen vaccin voor hem beschikbaar was, maar omdat het risico in combinatie met zijn medicijnen te groot was. Hij moet dit hebben geweten, en geaccepteerd. Kom bij de huidige generatie maar eens om zo’n mentaliteit. Alleen al ‘om dezen éénen man’, om Nescio te parafraseren, denk ik dat Engeland de Brexit, Boris én corona zal overleven. De belichaming van het verschil tussen het nog geen vijf dagen tegen de moffen uithouden of de volle vijfenhalf jaar. Of, wat meer to the point, het verschil tussen 500.000 prikken per maand of per dag.
En wij ...? Wij hebben Hugo. En Rutte, de politieke survivaller die niet verder dan z’n eigen baanrecord kijkt, obscurantisme tot kunstvorm heeft verheven en nu weer beticht wordt van ambtsmisdrijven bij de kinderopvangtoeslagaffaire. En als dank voor bewezen diensten binnenkort ongetwijfeld door het stemvee wordt herkozen. God sta ons bij.
De Engelsen zullen ons in elk geval niet komen redden, deze keer. Maar we zullen de coronacrisis uiteindelijk wel weer min of meer te boven komen, rond de drieëntwintigste golf onder het achtste kabinet Rutte. Het beloofde land van Robin Hood in reverse plukt er de wrange vruchten van dat de farmaceutische industrie, op de hoofdkantoren na, naar lagelonenlanden is geoutsourcet. Want dat scheelt al snel een halve euro op een doosje paracetamol en je krijgt er gratis kanker bij.
Nu staan we als een van de rijkste EU-landen achteraan de rij, omdat Von der Leyen geen contracten kan lezen en De Jonge z’n spuit niet overeind krijgt terwijl-ie vol bewondering naar z’n eigen schoenpunten staart. Wellicht krijgen we uit medelijden wat overtollige vaccins toegeschoven door de Chinezen en de Russen, want die weten wél van doorpakken. Mits we verder niet meer over Navalny en de Oeigoeren zeuren: voor wat hoort wat. Maar zo’n clausule kan voor iemand als Rutte nooit een obstakel zijn.