Die Oekraïense dam, dat moeten de bevers zijn geweest. Indien de NS weer eens het spoor bijster is, ligt dat immers aan de ondermijnende activiteiten van het onverbeterlijke dassenvolkje. In Engeland, waar ze de trein hebben uitgevonden, lopen dertig, veertig, vijftig keer zoveel van die streepsnuiten rond, maar daar hebben ze dat probleem niet. Al worden de Britse dassen weer massaal uitgeroeid omdat ze virussen zouden verspreiden onder het rundvee. Het is altijd wat met die natuur.
Naar verluidt heeft Poetin het opblazen van de dam een terroristische daad genoemd. Als blijkt dat de spreker tóch zelf verantwoordelijk was, al dan niet by proxy, lijkt zo’n uitspraak mij een mooie aanleiding voor een veroordeling tot levenslang (kan-ie Navalny gezelschap houden; de heren zullen niet om gespreksstof verlegen zitten). Vermoedelijk bij verstek, want ik moet nog zien dat ze hem daadwerkelijk te pakken krijgen.
Bovendien dien je terughoudend te zijn met voorbarige verdachtmakingen, nu het erop lijkt dat onze wapenbroeders de Nord Stream-pijpleiding eigenhandig aan gort hebben geblazen. Zoiets doe je niet als vrienden onder elkaar, en zeker niet stiekem. Dat belooft wat voor de toekomst, wanneer ook deze buitenpost bij de Oost-Europese Unie wordt geharkt, met een compleet arsenaal rondslingerend westers wapentuig als welkomstgeschenk. Nog afgezien van de vraag of de Oekraïners zich in de tussentijd houden aan hun plechtige belofte om onze weggevertjes niet op Russisch grondgebied in te zetten. Zodat we hier straks de hypersonische kruisraketten moeten wegkoppen, omdat al onze Patriots in de achtertuin van Zelensky zijn gestald.
In de tussentijd offeren beide kemphanen bij bosjes tegelijk mensenlevens op voor een paar hectare terreinwinst. En zodra de winter in aantocht is, zijn de Groningers weer de pineut. Dan moet Mark zich opnieuw zeven slagen in de rondte liegen dat hij zo’n scenario godsonmogelijk kon zien aankomen. Al doet Mark dat liegen als de beste, in tegenstelling tot de dingen die hij eigenlijk zou moeten doen.
We komen ook nooit meer van ‘m af. Levenslange veroordelingen tot het lokale Torentje zijn een wereldwijde trend. Recentelijk heeft Erdogan zich gevoegd in het rijtje machthebbers voor het leven, naast Raspoetin, dictator Xinnie (tactvolle timing, Joe!), Netanyahu en mogelijk Trump.
Dat Bunga Bunga Berlusconi uit het peloton is verdwenen, is een schrale troost. Maar de herinnering blijft, omdat na het verscheiden van zo’n megalomane zak zult een protserig standbeeld op een prominente plek het nageslacht tot in lengte van dagen opzadelt met de zure nasmaak. Doe mij dan maar liever zo’n zwarte vrouw in joggingpak.
Wie van onze eigen politici zouden we trouwens in beton moeten gieten (niet op z’n Siciliaans, dat spreekt)? De zelfvoldane grefokop van staatssecretaris Maarten van Ooijen, wiens dwangmatige pedagogische dadendrang doet vermoeden dat de eigenaar bij de opvoeding van z’n nakroost de roede niet spaart, en daar heimelijk meer genoegen aan beleeft dan heilzaam mag heten voor alle betrokkenen? Z’n weigering om een bezuiniging van een armzalige honderd miljoen op de toch al overbelaste Wmo terug te draaien, staat haaks op de jehova-achtige bevlogenheid waarmee hij de rokers tot de laatste amechtige ademtocht en askegel achtervolgt.
Of de getormenteerde hipstertronie van Dennis Wiersma: de bullebak van het Binnenhof? Die zich schijnbaar onder het motto if you can’t beat them ... heeft neergelegd bij de hegemonie van de sociale media over het klassikaal onderwijs. Want de open riolen van het wereldwijde web zijn uiteraard de aangewezen weg om de achteruithollende taal- en leesvaardigheid van de chatbotgeneratie op te krikken. Of maar een monumentje voor permanentje Sophie in ’t Veld, de eeuwige Europarlementariër die aanpapte met Volt omdat ze haar bakermat D66 niet Europees genoeg vond? Het meest Europese aan Sophietje zelf was haar exorbitante declaratiegedrag, als ik me niet vergis.
Er is veel te doen over het complotdenken, dat in het kielzog van corona endemisch geworden lijkt. Maar net als een pandemie komen complottheorieën niet uit de lucht vallen. Het zou best kunnen dat de overheid zelf de voornaamste aanjager is, door een combinatie van systematische verelendung en een chronisch gebrek aan betrouwbaarheid en openheid. Koppel dit aan het even chronische wantrouwen waarmee diezelfde overheid haar eigen burgers tegemoet treedt, en de kiemen voor een nieuwe Bierkellerputsch zijn gezaaid.
Bovendien zijn de gemoederen onderwijl zó hoog opgelopen dat elke burenruzie meteen tot apocalyptische omvang opgeblazen wordt. Het Chipsholdossier is een sprekend voorbeeld. Wat begon als een geschil over een lap grond bij de nationale luchthaven, eindigde in tirades over grootschalig kindermisbruik en gespit op een kerkhof in Bodegraven, lang nadat de oorspronkelijke kwestie ten grave gedragen was. Rodepillendraaier Micha Kat moest zich, als de spil van het spokenjagersclubje, bij de rechter verantwoorden voor de nasleep toen hij geen Poot meer had om op te staan. In zijn plaats zou ik het, met zo’n staat van dienst, niet op verzachtende omstandigheden durven gooien. Maar Kat in het bakkie betekent nog niet geest in de fles.
In dit verband durf ik te wedden dat de coronadiscussie niet tot een seculiere godsdienstoorlog was opgeschaald als de overheid niet zelf het voortouw had genomen. Door discutabele keuzes, maar vooral door de voltallige oppositie, van antivaxers tot anarchisten, te verenigen door de emmerder-tactiek, afgekeken van de pompeuze potentaat Macron. Paradoxaal genoeg is het niet ondanks maar dankzij de verdeel-en-heerspolitiek vanuit Den Haag dat alle wappies tezamen onder één paraplu zijn gekropen, waar ze hun uiteenlopende grieven en zorgen tot een kakelbonte lappendeken aan elkaar hebben gehaakt.
In wezen is complotdenken een teken van onmacht. Als iets niet meer redelijkerwijs te begrijpen valt, moet je daar toch een verklaring voor verzinnen. Vroeger heette die God, of diens tegenpool. Bij voorkeur die laatste, want God de schuld geven was link. Dus als de oogst mislukte of de pest greep om zich heen, dan was dat te wijten aan de duivel of diens handlangers: de heksen, de ketters of de Joden (komt dit bekend voor?). De laatmiddeleeuwse geruchten dat de Joden verantwoordelijk waren voor de pest doordat zij waterbronnen hadden vergiftigd en de heksenprocessen in de eeuwen daarna waren óók complottheorieën.
Er is tegenwoordig veel dat nauwelijks meer rationeel is te behappen. Waarom bijstandsmoeders en kleine zelfstandigen voor de belastingvoordelen voor superrijken en multinationals moeten opdraaien. Waarom de happy few officieus waren ontheven van de coronadictatuur voor het plebs, getuige Partygate en clandestiene vreetfestijnen in Parijse toprestaurants. Waarom overheden burgers het hemd van het lijf mogen vragen, terwijl ze zichzelf keer op keer verschuilen achter een routineus njet.
Of waarom een fascistoïde inteeltcorpsballenclubje bij onze zuiderburen praktisch ongestraft wegkomt met op z’n minst dood door schuld. Met als motivatie dat een strafblad nadelig zou uitpakken voor het toekomstperspectief van de kampbeulen in spe. Dat de papaatjes van deze sadisten geworteld zijn in de hoogste regionen van rechtspraak en politiek, staat volgens de officiële lezing los van deze clementie. Geen klassenjustitie, geloof je het zelf?
Die inflatie, waarmee Nederland zowat Europees koploper is, is ook al zoiets. Met allerlei maatregelen, variërend van belasting- en accijnsverhogingen tot exorbitante extraatjes voor ambtenaren, stuwt de overheid de loon-prijsspiraal steeds hoger op. Aan de andere kant behoort een prijsplafond hier, in tegenstelling tot elders, blijkbaar niet tot de mogelijkheden. Ongeacht recordwinsten in het topsegment van de voedingsmiddelenbranche. Ik snap niet dat minister Kaag het presteert om de term ‘graaiflatie’ als framing weg te wuiven, terwijl voor velen zelfs tandartsbezoek een onbetaalbaar uitstapje geworden is. Juist zij zou, met die idiote fakkeloptochten voor haar huisdeur in herinnering, moeten weten hoe gevaarlijk het is om de veenbrand verder aan te wakkeren door ontkenning en bagatellisering.
We leven in een periode waarin aloude zekerheden nóg sneller afbrokkelen dan ijskappen. Dat mensen met het mes op de keel gaan denken dat in Davos schimmige dealtjes worden gesmeed, is al met al niet zo vreemd. Om dit als een wereldwijd reset-complot af te schilderen, gaat wat ver, maar valt nog te billijken. Wie echter zonder blikken of blozen beweert dat de mondiale elite bestaat uit buitenaardse reptielen van Joodse signatuur, die zich tussen de bedrijven door bezondigen aan mensenoffers en andere satanistische rituelen, heeft ze niet allemaal op een rijtje. Zacht uitgedrukt. Maar in een tijdperk waarin Twitter en ChatGPT tot de Enkhuizer Almanak van het internet zijn gebombardeerd, raken hele volksstammen goedgelovigen in een mum van tijd met zo’n hallucinatie besmet.
Dit brengt me weer terug op de oorlog (ja meneer Vladolf: oorlog) in Oekraïne. Wat daar - nog afgezien van de bewoners - allemaal de lucht in geblazen wordt, is niet mals. Met dat leeggelopen waterreservoir had je een hoop verdorde akkers kunnen besproeien of bosbranden kunnen blussen. En onlangs werd bekend dat de klimaatverandering is onderschat ... alweer. Het is van de zotte dat we hier onder auspiciën van de nationale dorpsidioot en de Dement66-aanhang over de verwaarloosbare stikstofuitstoot van paasvuurtjes blijven keuvelen, terwijl onze planeet zienderogen tot één grote Sahara muteert.
Maar kennelijk houdt de overheid zichzelf én haar onderdanen bezig met urgentere zaken. Toch benieuwd wat ze aan vogelgriep denken te doen. Als dat virus de oversteek maakt terwijl ze in Den Haag nog voor de goede sier nakaarten over corona, staan we hier straks voor de zoveelste maal met de broek op de enkels wanneer de bom barst.