Dus Donnie komt misschien een vorkje meeprikken in Den Haag, als-ie niks beters te doen heeft. Om de volgende ochtend na een matineus potje golf weer te vertrekken in z’n eerlijk gekregen Quatair Force One, alvorens dat éne dagje vergaderen van start gaat waarvoor de hele regio wekenlang hermetisch op slot moet. Zou niet weten wat er te vergaderen valt, want de Russen laten zich weinig meer aan de wispelturige MAGA-kliek gelegen liggen. En al helemaal niet aan de NAVO, zoals bleek uit hun bondige reactie op de spierballentaal uit Tallinn. 

Maar Mark zal, bij verstek van de echte zware jongens, ongetwijfeld braaf voor buikspreekpop spelen. Want dat ligt nu eenmaal in zijn aard. Bovendien is het een hele geruststelling voor een neoliberaal om te weten dat ondernemende tiepjes alvast een goede bestemming voor dat extra defensiebudget hebben gevonden.

Dat Pieter de politiek voor gezien houdt, daarmee kan ik prima leven. Temeer omdat zijn achterban inmiddels in één volgauto past bij de rouwstoet waarmee het de hemel in geprezen Nieuw Sociaal Contract amper twee jaar na zijn conceptie alweer ontzield ter aarde besteld wordt. Toen ik van het verscheiden van Jan Terlouw vernam, werd ik daarentegen oprecht verdrietig. Terlouw behoorde nog tot de generatie politici met principes, plus zowel een hart als hersens op de koop toe. En zijn kinderboeken waren evenmin verkeerd. In het populistentijdperk hoef je alleen maar met een verongelijkt smoelwerk wat goedkope oneliners over ambulante asielzoekers of probleemwolven van de kansel te kaatsen en je kunt de eerstkomende vier jaar weer met een gerust hart vooruit.

 

Sjoemelstaatstatus

Gewezen gidsland Nederland is sluipenderwijs afgegleden naar de sjoemelstaatstatus. Het NSC-kabinet dat zich als een PVV-vehikel ontpopte, zou weleens de genadeklap kunnen worden. De complete woningmarkt zit momenteel erger op slot dan Groot-Den Haag over een maand. Allereerst dankzij de Steffen die het snelle geld vrij spel verleenden. En vervolgens doordat een hele reeks opeenvolgende regeringen met open ogen trapten in hun eigen stikstofval. Die huurbevriezing waarmee de PVV en consorten hun vrije val in de peilingen willen stuiten, kan voor de sociale woningbouw de doodsteek betekenen. Dan zijn we allemaal letterlijk nóg verder van huis.

Ook op andere punten presteert Nederland ondermaats. De detailhandel sluit massaal de deuren als gevolg van het postcovidsyndroom en de extreme huren. Door de hoge loonkosten, mede in de hand gewerkt door de aanhoudende inflatie, houdt ook de resterende maakindustrie het hier voor gezien. Terwijl van iedere stikstofscheet een milieucatastrofe wordt gemaakt, kreeg ’s lands grootste vervuiler van diezelfde overheid groen licht om kwistig staalslakken rond te strooien. Typerend dat uitgerekend Friesland, blijkens onderzoek nationaal kampioen circulaire economie, met deze troep werd opgezadeld. Blijkbaar wordt het noorden des lands nog steeds ongevraagd ingezet als proeftuin, alle mea culpa’s na het Groningse gaswinningsdebacle ten spijt. En de meest recente milieueffectrapportage over kernafval lijkt, aldus een ontgoochelend stuk in de NRC, inderhaast opgehoest door de onverslaanbare tandem ChatGPT en Google Translate.

Op wetenschappelijk gebied, en qua onderwijs in het algemeen, zakt Nederland steeds verder de diepte in op de ranglijsten. Ondanks dat de VS zichzelf onder Trump buitenspel heeft gezet. Door alle bezuinigingen dreigen massaontslagen, en daarnaast eist de ‘omgekeerde politieke correctheid’ z’n tol. Wederom zal de trouwe PVV-achterban er geen been in zien dat de academische vrijheid hier te lande inmiddels op eenzelfde peil staat als in Hongarije. Daarbij moet eerlijkheidshalve aangetekend worden dat ook überwoke links zich tegen de mondiale trend in nog steeds duchtig roert, zodat de Buikhuisens in spe onder kruisvuur liggen van extremisten op beide flanken. Alles wat het bevattingsvermogen te boven gaat, moet kapot of verboden. En onder die noemer valt ogenschijnlijk steeds meer.

 

Skinnytokkies

Ondertussen is zelfs de tradwifecultuur overgewaaid naar deze contreien, zoals ik op de opiniepagina van diezelfde NRC bij monde van huisfilosoof Stine Jensen begreep. Ik had toevallig net met een half oog een rapportage op EenVandaag aanschouwd over de skinnytokkies, waaruit blijkt dat ook pro-ana-wappies dit medium als promotiemiddel hebben ontdekt. 

Dat ook een fenomeen toxische vrouwelijkheid bestaat, was mij reeds bekend uit persoonlijke ervaring in een vorig leven. Maar het is schrikbarend dat deze race to the bottom wordt uitgebuit door personen van beiderlei kunne, die vinden dat de vrouw van nature een plaats achter het aanrecht of de kinderwagen toekomt. Of in de echtelijke sponde, met manlief on top vanzelfsprekend. Eindstation Afghanistan is nog altijd niet in zicht, maar de reistijd is een flink stuk verkort.

Natuurlijk, er zijn ook hier en daar lichtpuntjes te melden. Sinds Donnie en Xinnie voor zolang het duurt hun fittie hebben bijgelegd, krabbelden de aandelenbeurzen weer veerkrachtig op. Eveneens voor zolang het duurt, dat spreekt. In sommige opzichten - qua persvrijheid bijvoorbeeld - zit Nederland zelfs vergelijkenderwijs in de lift, al komt dat waarschijnlijk doordat andere landen op dat front nog veel harder achteruit kachelen. Persoonlijk ben ik, als doemdenker in pessima forma, dus niet op de goede afloop gerust. Eerst maar de verkiezingsuitslagen in andere Europese randgebieden afwachten. Die nog steeds spoorloze helm zou weleens de spreekwoordelijke druppel kunnen zijn. En aan het opbeurende bericht dat Duitsland streeft naar de sterkste krijgsmacht in Europa, kleeft een bijsmaakje voor de afstammeling van een Holocaustoverlevende.

 

Balbeheersing

Gelukkig staat Nederland dezer dagen in het teken van kwesties van grotere importantie. Voor de dames, die (eveneens voor zolang het nog duurt) van dubieuze herkomst incluis, het Eurovisiesongfestival, en voor de heren der schepping het voetbal. Zelfs mij als voetbalhater was niet ontgaan dat Ajax dankzij grote persoonlijke opofferingen het kampioenschap op de valreep op een haar na had verspeeld. Totaal onverwacht kwam dit niet, als je bedenkt dat deze miljonairsclub tot voor kort werd geleid door iemand die eveneens op cruciale momenten moeite had met z’n balbeheersing. 

Als dit land ergens in uitblinkt, dan moet dat het totale gebrek aan uitblinkers zijn. Op straat is het de grauwe middelmaat troef, en in de politiek maken de grofgebekte beunhazen de dienst uit (al staan we daarin allesbehalve alleen). Onze natuur bestaat grotendeels uit opgespoten afvalstortplaatsen, en op het culturele vlak is het armoe troef. Die ons kont van Jan Cremer, enfin … Als genderspijtoptant Rijneveld en het zeventiende-eeuwse schuttersstuk Pfeijffer op de brandstapel belanden, zijn de Bouquetreeks en de bekentenisliteratuur het enige wat ons rest.

Zelfs op terreinen waar Nederland vroeger bovenmodaal scoorde, zoals hulpvaardigheid, no-nonsensementaliteit en integriteit, zijn we naar de middenmoot afgezakt. En soms, met dank aan de waakzame Marjoleins in ons midden, all the way tot de kruipruimte. Ik heb in het kielzog van de Brexit het Nederlanderschap aangevraagd (pa’s wieg stond in een land dat de nazi’s wél buiten de deur wist te houden), maar er blijft steeds minder over om trots op of dankbaar voor te zijn. En het wereldburgerschap of mens-zijn in se is ook niet iets waar je mee pronkt, in een tijdvak waarin genocide van een moreel taboe vooral een semantisch dilemma schijnt te zijn geworden.

Zo worstelt Nederland zich onbeholpen richting de eindstreep, of we nou collectief worden geroosterd, verzopen of genuked. En als de Russen tot de slotsom komen dat deze idioten levend nuttiger zijn, dan voeg ik mij liever bij Jan Terlouw dan dat ik mij verlaat op de vriendschapsspeldjesdragers. Maar dat is persoonlijk, dus laat u zich door mij nergens toe verplichten. Aan uw heilige voetbal zullen Poetin en de zijnen niet komen, en voor rasopportunisten zoals Rutte hebben ze vast wel een functie elders achter de hand.